Biedny czarnoskóry chłopiec zapytał sparaliżowanego milionera: „Czy mogę cię wyleczyć w zamian za resztki jedzenia?” Uśmiechnęła się — i wtedy wszystko się zmieniło…

Ten niewielki ruch stał się punktem zwrotnym. Wieść o stopniowym powrocie Victorii do zdrowia rozeszła się wśród personelu i nawet lekarze byli zdumieni. „To niemożliwe” – powiedział jeden z lekarzy. „Żadne leczenie nie przywróci jej nóg do zdrowia”.

Ale Wiktoria nie przejmowała się tym, co mówi nauka. Po raz pierwszy od wypadku poczuła, że ​​żyje .

Pewnego dnia, gdy Derrick pakował swoje rzeczy po sesji, do drzwi rozległo się głośne pukanie. Wszedł mężczyzna w garniturze – Charles Lane , brat Victorii, z którym nie utrzymywała kontaktu .

Spojrzał gniewnie na Derricka. „Kogo ten dzieciak z ulicy robi w domu mojej siostry?”

„On mi pomaga” – odpowiedziała stanowczo Wiktoria.

Charles prychnął. „Pomaga ci? On pewnie cię okrada! Zwariowałaś, Victorio. Pozwól mi zająć się twoimi finansami, zanim ta sprawa charytatywna cię zrujnuje”.

Słowa te zabolały Derricka, ale milczał. Twarz Victorii stwardniała. „Odejdź, Charles” – powiedziała chłodno.