Zostawił ją, bo „nie mogła mieć dzieci”… Poczekaj, aż zobaczysz, z kim wróciła…

Nazywam się Olivia Bennett , ale kiedyś byłam Olivią Carter , żoną mężczyzny, który uważał, że wartość kobiety mierzy się liczbą dzieci, które może zapewnić. Mieszkałam w Austin w Teksasie , zamężna z Jasonem Carterem , analitykiem finansowym, którego ambicje dorównywały jedynie jego ego. Przez pierwsze dwa lata wydawaliśmy się szczęśliwi – randki, weekendowe wypady i długie rozmowy o przyszłości. Jason ciągle mówił o chęci posiadania dużej rodziny. To w nim uwielbiałam – a przynajmniej tak mi się zdawało.Gry rodzinne

Kiedy zaczęliśmy starać się o dziecko, wszystko się zmieniło. Na początku Jason był cierpliwy. Ale gdy mijały miesiące bez pozytywnego wyniku testu, jego ton uległ zmianie. Każda wizyta u lekarza, każda terapia hormonalna, każdy cykl stawał się testem, który wciąż oblałam. Pamiętam, jak siedziałam w zimnych gabinetach lekarskich, czując się mniej jak żona, a bardziej jak projekt naukowy.

„Nie starasz się wystarczająco mocno” – powiedział kiedyś, gdy płakałam z powodu skutków ubocznych leku.

Za mało się starasz.

W trzecim roku naszego małżeństwa nasz dom przypominał ciche pole bitwy. Śledził moją owulację na telefonie, planował intymne spotkania jak spotkania biznesowe i przestał mnie dotykać w innych momentach. Kiedy płakałam, mówił mi, że jestem „zbyt emocjonalna”, że stres „powoduje niepłodność”, zrzucając całą winę na mnie.

Pewnej nocy, po kolejnym miesiącu rozczarowań, Jason posadził mnie przy naszym stole w jadalni – tym samym, przy którym kiedyś śmialiśmy się z jedzenia na wynos. Nie wyglądał na złego. Wyglądał… na zmęczonego.

„Olivia” – westchnął – „myślę, że powinniśmy zrobić sobie przerwę. Od tego… i od nas samych”.