„Matka panny młodej z uśmieszkiem wcisnęła mnie do najgorszego stolika i powiedziała: »Znajdź swoje miejsce«. Nie miała pojęcia, że ​​jestem właścicielką wielomilionowej firmy, która stoi za tym wydarzeniem”.

Subtelna zniewaga

Pierwszego ciosu nie dostarczyły jej słowa, lecz plan rozmieszczenia miejsc.

Gdy goście byli prowadzeni do swoich stołów, patrzyłem, jak matka panny młodej, pani Margaret Whitfield , osobiście zarządzała rozmieszczeniem gości, z lekkim, zadowolonym uśmiechem.

Gdy do mnie dotarła, zatrzymała się na tyle długo, by nadać temu teatralny wygląd, zlustrowała mnie od stóp do głów i głośno oznajmiła:

„O tak – nasza biedna ciotka będzie tuż tam.”

Jej palec wskazał na chwiejący się stół obok drzwi kuchennych.

Rozległ się cichy śmiech.

Poczułam, jak rumieniec rozlewa mi się po policzkach, ale nic nie powiedziałam.
Tylko uprzejmie skinęłam głową, uśmiechnęłam się wyćwiczonym uśmiechem i ruszyłam w stronę mojego samotnego stolika – udekorowanego więdnącymi goździkami i pojedynczą migoczącą świecą, z dala od rozświetlonego środka pomieszczenia.

Prawda, której nigdy nie znała
O czym Margaret nie wiedziała – o co nigdy nie chciała pytać – to fakt, że „biedna ciotka”, którą tak swobodnie zbyła, była właścicielką Whitestone Events , jednej z najbardziej dochodowych firm zajmujących się luksusowymi eventami w kraju.