Ślub mojej siostry wydawał się idealny, dopóki mój mąż nie szepnął: „Musimy stąd wyjść. Teraz”.

…na drugim końcu sali balowej wybuchł nagły, niespodziewany zgiełk. Brzęk sztućców ucichł, a wśród tłumu rozległ się pomruk szmeru. Odwróciłem głowę akurat w momencie, gdy zobaczyłem znajomą twarz – mężczyznę w dziwacznym połączeniu marynarki i luźnego T-shirtu, pewnego siebie kroczącego w kierunku stołu prezydialnego. Jego zachowanie było uderzająco nie na miejscu w formalnym otoczeniu.

Robert ścisnął moją dłoń mocniej. „Musimy stąd wyjść. Natychmiast” – wyszeptał natarczywie, a jego głos ledwo przebił się przez narastający szmer konsternacji.

„Co się dzieje?” zapytałem zdezorientowany, moje oczy błądziły między napiętym wyrazem twarzy Roberta a sceną rozgrywającą się przed nami.

„Wyjaśnię ci w samochodzie” – odpowiedział, uważnie rozglądając się po pokoju.