Wszystko zaczęło się od śmiechu — okrutnego, beztroskiego, jaki rozbrzmiewa w szkolnej stołówce tuż przed tym, jak czyjaś godność zostanie zmiażdżona.

Siedemnastoletnia Amara Lewis , nowa uczennica z wymiany, trzymała tacę z lunchem i rozglądała się po zatłoczonej sali liceum Westhill . Jej ciemne loki były związane, mundurek idealnie schludny, a wyraz twarzy spokojny. Przeprowadziła się do miasta zaledwie dwa tygodnie wcześniej, mając nadzieję na nowy początek po tym, jak awans matki sprowadził ich tutaj. Ale szkoły średnie potrafią znaleźć tych cichych.

W centrum kawiarni stał Logan Pierce , kapitan drużyny futbolowej, syn bogatego potentata rynku nieruchomości Edwarda Pierce’a – i samozwańczy władca Westhill. Jego przyjaciele, Ryan , Cole i Trent , podążali za nim jak ochroniarze, każdy uśmiechając się z politowaniem, jakby już był właścicielem świata.

„Hej” – powiedział głośno Logan, wskazując na drugi koniec sali. „Kto pozwolił, żeby projekt stypendialny został sam? To jest dział charytatywny, prawda?”

Kilku uczniów zachichotało nerwowo. Większość odwróciła wzrok.
Amara nie odpowiedziała. Spuściła wzrok, odkroiła kawałek kanapki i jadła dalej.

Ta cisza rozwścieczyła Logana. Nie był przyzwyczajony do bycia ignorowanym. „Hej! Mówię do ciebie”. Uderzył pięścią w stół, przez co jej sok lekko się rozlał.

Amara podniosła wzrok, jej głos był spokojny, ale stanowczy. „Próbuję tylko zjeść lunch. Nie musisz mi przeszkadzać”.