Kupiłem rodzinie rezydencję, ale rodzice powiedzieli wszystkim, że latami oszczędzaliśmy, żeby ją dostać. Nie zostałem zaproszony na uroczystość. Wszedłem dokładnie tak, jak powiedział tata: „Ona już nie ma tu żadnych praw”. Uśmiechnąłem się, wręczyłem mu list i powiedziałem: „W takim razie nie będzie ci przeszkadzał ten nakaz eksmisji”.

Kupiłem mamie dom i zapłaciłem wszystkie rachunki, ale na spotkaniu rodzinnym powiedziała, że ​​przysparzacie nam tylko bólów głowy. Wszyscy stanęli po jej stronie, dopóki nie ogłosiłem, że nie będę już płacił za ich luksusowy styl życia. Wciąż słyszałem echo słów mojej mamy długo po tym, jak zostały wypowiedziane. Nigdy nie przysparzacie nam tylko bólów głowy. W jadalni zapadła ciężka cisza. Moja rodzina patrzyła wszędzie, tylko nie na mnie. Wujek mieszał kawę. Ciotka poruszyła się na krześle, a moi kuzyni nagle uznali swoje telefony za fascynujące.

ale nikt, ani jeden z nich nie stanął w mojej obronie, ból był silniejszy, niż chciałem przyznać, kupiłem ten dom dla mojej matki, pokrywałem każdy rachunek za prąd, wodę, artykuły spożywcze, nawet internet, moi młodsi kuzyni oglądali swoje ulubione programy, zadbałem o to, żeby nigdy nie musiała martwić się o pieniądze, nigdy nie musiała wybierać między ciepłym domem a pełną lodówką, a mimo to na oczach całej rodziny odrzuciła mnie na bok, jakbym był nikim, zacisnąłem dłonie pod stołem, zmuszając się do zachowania neutralnego wyrazu twarzy.