Kopali go, myśląc, że jest żebrakiem – prawda oszołomiła wszystkich… Była godzina 11.

Następnego ranka słońce jasno świeciło nad miastem, rzucając długie cienie na chodnik, gdy zegar ponownie wybił godzinę 11. Tak jak poprzedniego dnia, drzwi największego banku w mieście otworzyły się szeroko, ale tym razem atmosfera była inna. Do środka wszedł Ramprasadji w towarzystwie mężczyzny w eleganckim garniturze, emanującego autorytetem, który przyciągał wzrok z zupełnie innego powodu.

Mężczyzną w garniturze był pan Aryan Mehta, znany prawnik i prominentna postać w elitarnych kręgach miasta. Jego obecność natychmiast wywołała falę szeptów wśród klientów i personelu banku. Kavita, stojąca przy okienku obsługi klienta, wyprostowała się na jego widok, a jej wcześniejsza ocena Ramprasadjiego teraz dręczyła ją sumieniem.

Ramprasadji, z pogodnym wyrazem twarzy, ponownie zbliżył się do kabiny kierownika. Tym razem Damodar nie mógł go tak łatwo zbyć. Reputacja Aryana Mehty wyprzedzała go, a arogancja Damodara szybko przerodziła się w niepokój. „Proszę wejść do środka” – skinął nerwowo, otwierając szeroko drzwi.