Bandyci w lesie napadli na kobietę w mundurze wojskowym, ale żaden z nich nie miał

poruszyła się z szybkością i precyzją natychmiastową nieludzką. Szybkim obrotem uwolniła się z uścisków bandyty, obracając się na napięciu i uderzając mu w łokieć w brzuchu. Sapnął, zginając się w pół z bólu, aw jego oczach malował się szok.

Zanim nastąpi reakcja, obróciła się, następuje, przez wyprowadzenie kopniaka, który powalił bandytę na ziemię. Jej przebieg był płynny, każdy cios celowy i skuteczny. Nie było w niej wahania, tylko stalowa determinacja kogoś, kto wiedział, co robi.

Pozostali bandyci zawahali się, ich wcześniejsza arogacja ustąpiła miejsca zabezpieczenia. Przywódca z trudem odzyskał panowanie nad sobą, krzycząc do swoich ludzi, przez ruszyli do ataku, ale jego głos drżał, zdradzając strach. Kobieta twardo na ziemi, a jej oczy płonęły, która tworzyła, że ​​jest to możliwe, a powietrze gęstniało od niebezpiecznego.