Młodzi rodzice zauważyli, że ich najstarszy syn każdego ranka wchodzi do pokoju młodszego brata

Serce waliło jej w piersi, gdy czekała na jego odpowiedź. Słabe poranne światło rzucało delikatne cienie na pokój, dodając rozgrywającej się scenie tajemniczości. Jej najstarszy syn spojrzał na nią szeroko otwartymi i szczerymi oczami, przepełnionymi głębokim zrozumieniem, które zdawało się wykraczać poza jego wiek.

Nieśmiałym, ale poważnym głosem wyszeptał: „Muszę go chronić, mamo. Człowiek-Cień przychodzi nocą”.

Krew zastygła jej w żyłach matki. Myśli krążyły jej po głowie, a ona próbowała zrozumieć jego słowa. Nigdy nie widziała ani nie słyszała niczego niezwykłego w tym domu. Mieszkali w spokojnej okolicy, otoczeni znajomymi twarzami, bez śladu zagrożenia. Mimo to jej syn, niezachwiany w wierze, mówił o „cieniu człowieka”, który przychodził nocą.

Uklękła na wysokości syna i objęła go ramieniem. „Co masz na myśli, kochanie? Opowiedz mi o człowieku-cieniu”.