W sali sądowej szmer szeptanych rozmów ucichł, gdy komornik wywołał numer sprawy.

Piętnastoletniego Ethana Millera poprowadzono do przodu, z rękami głęboko w kieszeniach za dużej bluzy z kapturem. Uśmieszek na jego twarzy mówił wszystkim w pomieszczeniu, że myśli, że to tylko kolejna gra.

Jego zarzut był prosty: kradzież w sklepie spożywczym w centrum Detroit. To nie był jego pierwszy raz.

Dwa tygodnie wcześniej Ethan schował pod kurtką słuchawki douszne, batony i paczkę napojów energetycznych.

Gdy sprzedawca złapał go przy drzwiach, Ethan rzucił się do ucieczki, ale zatrzymał go ochroniarz, który obserwował kamery.

W raporcie policyjnym opisano go jako „niezdecydowanego, kpiącego i buntowniczego”. Kiedy wsadzali go do radiowozu, roześmiał się i powiedział do policjanta: „Nie masz nic lepszego do roboty?”.

Teraz, stojąc przed sędzią Rebeccą Harmon, uśmiech Ethana był równie szeroki.

Jego matka siedziała dwa rzędy dalej, z drżącymi rękami na kolanach. Ojciec nie raczył się pojawić.

Prokurator odczytał zarzuty, ale Ethan prawie go nie słuchał.