11 bolesnych, ale ważnych sygnałów, że Twój pies zbliża się ku końcowi – i jak pocieszyć go do ostatniej chwili

Kiedy pies odmawia jedzenia – nawet ulubionych smakołyków – często jest to sygnał, że dzieje się coś poważnego. Może powąchać miskę, odgryźć kilka kęsów i odejść. Może również zmniejszyć się spożycie wody, co prowadzi do odwodnienia.
Ta zmiana rzadko jest związana z „wybrednością”. Zazwyczaj jest to oznaka dyskomfortu, nudności lub naturalnego procesu wyłączania się organizmu.

Wskazówka:  Podawaj małe porcje wysokiej jakości, miękkich produktów, takich jak gotowany kurczak, pasztet z puszki lub bulion kostny. Delikatne podgrzanie potraw może wzmocnić ich smak i zachęcić do jedzenia.

trudności w oddychaniu

Utrudniony oddech, płytki oddech lub długie przerwy między oddechami to sygnały ostrzegawcze. Niektóre psy nadmiernie dyszą podczas odpoczynku, kaszlą lub wydają się nie być w stanie nabrać wystarczającej ilości powietrza.
Możesz zauważyć nieregularne ruchy klatki piersiowej lub usłyszeć świszczący oddech. Objawy te mogą być niepokojące i często sygnalizują niewydolność serca, płuc lub innych ważnych narządów.

Kiedy należy działać:  Jeżeli oddychanie stanie się bolesne lub wyjątkowo utrudnione, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem weterynarii.

Zmiany w nawykach korzystania z łazienki

Utrata kontroli nad pęcherzem i jelitami jest powszechna w końcowych etapach życia psa. Mogą one ulegać wypadkom w zamkniętych pomieszczeniach, rzadziej spacerować lub mieć trudności z oddawaniem moczu lub kału. W miejscach, gdzie leżały, mogą pojawić się mokre plamy.
Nie jest to błąd w sztuce lekarskiej – to wynik osłabienia mięśni i pogorszenia funkcji organizmu.

Porada:  Używaj zmywalnych podkładów higienicznych, pieluch dla psów lub chłonnej pościeli, aby utrzymać psa w suchości i uniknąć podrażnień skóry.

Wycofanie się z interakcji społecznych

Pies pod koniec życia może szukać samotności i unikać ludzi oraz innych zwierząt domowych. Może przestać reagować na swoje imię, wydawać się zdezorientowany lub „zagubiony” w znanych miejscach. To nie odrzucenie – to naturalny mechanizm radzenia sobie i sposób na oszczędzanie resztek energii.

Jak zareagować:  Szanuj ich przestrzeń, ale bądź blisko. Ciche towarzystwo może być bardziej kojące niż ciągłe zaangażowanie.

Utrata zainteresowania ulubionymi zajęciami

Pies, który kiedyś biegł do drzwi na dźwięk smyczy, teraz może leżeć zwinięty w kłębek w łóżku. Może już nie reagować na zabawki, przejażdżki samochodem ani na gości.
To wycofanie odzwierciedla głębszą zmianę – po prostu nie czerpie już radości ze świata tak jak kiedyś.

Znaczna utrata wagi i zanik mięśni

Nawet jeśli pies je od czasu do czasu, może szybko stracić na wadze. Żebra, kręgosłup i biodra mogą stać się bardziej widoczne, ponieważ tkanka mięśniowa jest rozkładana na energię.
Tej zmianie fizycznej często towarzyszy ograniczenie ruchomości i osłabienie.

Trudności ze staniem lub poruszaniem się

Zapalenie stawów, uszkodzenie nerwów lub ogólne osłabienie mogą spowodować, że pies padnie na ziemię podczas próby wstania lub całkowicie zrezygnuje z próby.
Chodzenie może stać się bolesne, a nawet zmiana pozycji w łóżku może być trudna.

Wskazówka:  Noś chustę lub ręcznik pod brzuchem dziecka, aby ułatwić mu poruszanie się na krótkich dystansach. Trzymaj ważne przedmioty w pobliżu miejsca odpoczynku.

Zmiany temperatury ciała

W późnych stadiach choroby krążenie krwi zwalnia, przez co uszy, łapy i ogony stają się zimne. Mogą drżeć pomimo ciepłego otoczenia lub, przeciwnie, nadmiernie dyszeć, jeśli lekko się przegrzeją.

Środki ostrożności:  Owiń dziecko miękkimi kocami (unikaj stosowania termoforów, aby uniknąć oparzeń) i utrzymuj stałą temperaturę w pomieszczeniu.

Szkliste lub niewyraźne oczy